masaya pero malungkut din - ambivalence

ang hirap pala . hwwweeeewwww.
ang hirap palang maging happy for yourself pag hindi happy yung mga taong nasa paligid mu.
i really want to scream to the top of my lungs, if only i can blame why life is unfair or maybe life really is meant to be unfair,its like "homeostasis" everything should be balance.
ang feeling guilty ko tuloy na para bang inaa-kusahan ako or ina-ang-kin ko ang blame . ganun pala ang pakiramdam na masaya ka pero sa paligid mu malungkot - deep inside you nasasaktan ka pero alam mung wala kang magagawa.

oo alam ku ang gulo ng utak ko, ni hindi ko nga ring maintindihan ang sariliko kasi nga dapat happy ako kasi na-fulfill ko yung goal ko pero in all trueness sad ako- hindi ko talaga alam kung bakit. wala akong energy, wala akong gana as-in wala lahat.

malungot lang.